+359 88 550 11 12     Sofia, Bulgaria      9:00 - 18:00 (Mon - Fri)

balkankar@balkancar.pl

Informacje o Balkankar

Wprowadzenie

Produkcja ciężarówek w Bułgarii rozpoczęła się w 1952 r., kiedy to opracowano pierwszą serię testową bułgarskich ciężarówek z platformą elektryczną. W 1957 r. rozpoczęto seryjną produkcję ciężarówek w Bułgarii w fabryce „6 września 6” w Sofii, która w tym czasie produkowała tramwaje i trolejbusy. Na początku lat 60. fabryka została przeniesiona do nowych obiektów, wyposażonych wspólnie z francuską firmą „Renault”.
W 1957 r. Bułgaria zrealizowała pierwszy eksport nowych produktów – 150 ciężarówek platformowych zostało sprzedanych w Czechosłowacji i ZSRR.
W 1958 r. zrealizowano pierwszy znaczący kontrakt na eksport sprzętu do transportu materiałów – ponad 3000 maszyn zostało dostarczonych do Chin.
W tym samym roku (1958) Bułgaria rozpoczęła produkcję nowego typu wózków – wózków widłowych. Rozwój i produkcja koncentrowały się w zakładzie „6th of September”. Produkcja wózków platformowych została przeniesiona z „6th of September” do fabryki „Sredetz” w Sofii – dawnej „Factory 12”.

Na początku lat 60. otwarto nową fabrykę „Dunav” w mieście Lom (port nad Dunajem), która później specjalizowała się w produkcji elektrycznych wózków platformowych i ciągników. Zdolność produkcyjna wynosiła od 15 000 do 18 000 sztuk rocznie. W mieście Pleven uruchomiono produkcję wózków widłowych sterowanych pieszo. Średnia roczna produkcja tego zakładu w czasie jego działalności wynosiła od 8 500 do 9 500 sztuk. W mieście Płowdiw znajduje się słynna i wciąż działająca fabryka „Record”, założona na początku lat 70-tych. W tym okresie „Record” specjalizował się w produkcji samochodów ciężarowych napędzanych silnikiem.
W kolejnych latach zwiększona wielkość produkcji wózków widłowych i agresywna polityka eksportowa pogłębiły bułgarską specjalizację w tej dziedzinie produkcji. W 1963 r. powstał „Instytut Wózków Elektrycznych i Silnikowych” – unikalne na skalę światową centrum badań i projektowania inżynieryjnego.
Później utworzono pierwsze w Bułgarii Państwowe Stowarzyszenie Gospodarcze (DSO), którego głównym obszarem działalności jest produkcja sprzętu do transportu bliskiego – DSO „Inżynieria Transportu”.Struktura przedsiębiorstwa państwowego „BALKANCAR” składała się nie tylko z pięciu głównych zakładów montażowych. W jej skład wchodziły również zakłady produkujące półprodukty wykorzystywane przy tworzeniu elektrycznych i napędzanych silnikiem wózków widłowych. Po latach 80-tych w skład „BALKANCAR” wchodziło 39 oddziałów – 31 w kraju i 8 za granicą. Jego fabryki produkowały również autobusy, samochody, rowery, wózki, systemy hydrauliczne, akumulatory trakcyjne, ciężkie ciężarówki i inne.
Z roku na rok liczba maszyn transportowo-windowych, które tworzą nasz kraj rośnie. W 1978 roku Bułgaria zajęła pierwsze miejsce na świecie pod względem całkowitej wielkości produkcji i eksportu diamentów. Na tej pozycji nasz kraj utrzymuje się od dziesięcioleci. Największa liczba ciężarówek, które powstają w tym kraju od lat, została osiągnięta w 1987 roku – około 89 000 sztuk. Dla porównania, w tym czasie we wszystkich innych krajach europejskich generalnie produkuje się około 17 000 do 18 000 takich maszyn rocznie.
Większość produkcji bułgarskich samochodów elektrycznych i ciężarowych jest eksportowana. Całkowita liczba wyprodukowanych ciężarówek osiągnęła 1,5 miliona sztuk w 1992 roku. Do 1995 r. średnia roczna wielkość produkcji wynosiła od 70 tys. do 75 tys. sztuk maszyn.

Osiągnięcia

0 +

Zadowoleni klienci

50000000 +

Wózki widłowe produkowane na przestrzeni lat

0 +

Kraje

Przewiń na górę